سیاست در برزیل

سیاست در برزیل

پایتخت برزیل برازیلیا نام دارد. بر اساس قانون اساسی مصوب ۱۹۸۸، برزیل دارای یک نظام ریاست‌جمهوری فدرال، دموکراسی دارای نمایندگان و نظام جمهوری است، که در آن ریاست‌جمهوری برزیل هم‌زمان ریاست دولت و ریاست حکومت را در اختیار دارد.

یکی از اصول بنیادین سیاست در نظام جمهوری نظام چند حزبی است، که به عنوان ضمانت آزادی سیاسی در نظر گرفته می‌شود.

ساختار اداری حکومت فدراسیون است؛ گرچه، دربرزیل شهرداری‌ها واحدهای سیاسی مستقلی هستند که از این طریق نظام فدراسیون سه ضلعی می‌شود: این نظام متشکل از اتحادیه، ایالات، و شهرداری‌هاست. نظام حقوقی برزیل بر مبنای حقوق رومی است.

قدرت اجرایی اتحادیه توسط دولت اعمال شده، و ریاست آن را ریاست جمهوری بر عهده داشته که برای دوره‌های چهار ساله به این مقام منصوب می‌شود، و می‌تواند یک دوره دیگر نیز مجدداً به این سمت منصوب شود. قدرت قانون‌گذاری در اختیار کنگره ملی برزیل قرار دارد که از مجلس نمایندگان و مجلس سنا تشکیل شده‌است. نمایندگان مجلس نمایندگان برزیل هر چهار سال یکبار به صورت نمکایندگی نسبی برای ایالات به این سمت منصوب می‌شوند. نمایندگان سنای فدرال برزیل برای دوره‌های هشت ساله به این سمت منصوب می‌شوند. بر اساس روند معمول حقوقی قوه مجریه باید در قانونگذاری دخیل باشد، قوه مجریه می‌تواند قانون جدید را وتو کند، و از حق انحصاری ابتکار قانونگذاری در مسائلی خاص نیز برخوردار است. علاوه بر این، در صورت بروز شرایط اضطراری، قوه مجریه ممکن است اقدام به اتخاذ «تدابیر احتیاطی» کند، که دارای قدرت قانون بوده و باید بلافاصله به اجرا گذاشته شود. «تدابیر احتیاطی» برای ۱۲۰ روز به قدرت خود باقی بوده، مگر آنکه چنین تدابیری توسط کنگره لغو شود.

مسائل دولت

در ۱۲ سال گذشته، نرخ مالیات برزیل به تدریج از حدودا ۲۸ درصد تولید ناخالص داخلی به ۳۷ درصد افزایش یافته استبا این وجود، در بسیاری از خدماتی که دولت فدرال یا بیشتر دولت‌های ایالتی و شهری ارائه می‌کردند تفاوت چندانی حاصل نشد تا مردم باور کنند این افزایش عادلانه بوده‌است.اعتقاد بر این است که این امر دو دلیل اصلی دارد:

•          نرخ بالای سودی که دولت بابت بدهی‌های خود می‌پردازد

•          فساد سیاسی رایج

در سال‌های اخیر، اعضای قوه مجریه، قوه مقننه و قوه قضائیه در رسوایی‌های مستمری دخیل بوده و متهم به شرکت در ارتشا، اختلاس، پولشویی، بانک بی‌نام، تامین مالی مبارزات انتخاباتی از طرق غیرقانونی و ذخیره پول برای موارد غیر قانونی بوده‌اند.

طبق مفاد قانون اساسي 1988 رئيس جمهور – كه كابينه را انتصاب مي‌كند و بر آن رياست دارد – براي دوره‌اي پنج ساله با رأي تمامي افراد بالغ انتخاب مي‌شود. مجلس نمايندگان كنگره ملي داراي 503 عضو است كه براي مدت چهار سال با رأي اجباري تمامي افراد بالغ انتخاب مي‌شوند. 91 عضو مجلس ديگر (سناي فدرال) براي دوره‌اي هشت ساله مستقيما انتخاب مي‌شوند و يك سوم دو سوم اين تعداد به طور متناوب هر چهار سال بازنشسته مي‌گردند. هر كدام از 26 ايالت و بخش فدرال برازيليا مجلس مقننه خود را دارد.

احزاب عمده سياسي عبارتند از :

 • جنبش دموكراتيك برزيل (ميانه‌رو) • جبهه ليبرال (ميانه رو) • حزب بازسازي ملي (محافظه كار) • حزب كارگر (سوسياليست) • حزب كارگر دموكراتيك رفراندومي در 1993 نظام پارلماني و نيز بازگشت به نظام پادشاهي را رد كرد و نظام رياست جمهوري فعلي را مورد تأئيد قرار داد.  ايالات و سرزمينهاي برزيل نام ایالت مساحت(کیلومتر مربع) مرکز اكره 152,589 ريوبرانكو آلاگواس 27,731 ماسيو آمازوناس 1,564,445 مانائوز اسپيريتو سانتو 45,597 ويتوريا باهيا 561,026 سالوادور پارا 1,250,722 بلم پارائيبا 56,372 ژوائون پاسوا پارانا 199,554 كوريتيبا پرنامبوكو 98,281 رسيف پيائوئي 250,934 ترزينا توكانتينز 277,322 پالماس روندونيا 243,044 پورتووليو ريودوژانيرو 44,268 ريودوژانيرو ريوگرانده جنوبي 53,015 ناتال سئارا 150,630 فورتالزا سائوپائولو 247,898 سائو پائولو سانتاكاتارينا 95,985 فلوريانو پوليس سرژيپه 21,994 آراكاژو گوياس 364,770 گويانيا مارانائو 328,663 سائولوئيس ماتوگروسو 881,001 كويابا ماتوگروسوي جنوبي 350,548 كامپوگرانده ميناس ژرايس 587,172 بلو هوريزونت آماپا (سرزمين) 140,276 ماكاپا بخش فدرال (ديستريتو فدرال) 5,814 برازيليا رورايما (سرزمين) 230,104 بوئاويستا فرناندو دو نورونا (سرزمين) 26 اين سرزمين جزيره‌اي است كه از داخل كشور اداره مي‌شود.