جايگاه و اهميت نماز
الف ) نماز نخستين واجب ديني
پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند : أول ما افترض الله علي امتي الصلوات الخمس
اول چيزي که خداوند بر امتم واجب کرد نمازهاي پنج گانه بود .
ابن شهرآشوب مي نويسد : در مدتي که پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله و سلم در مکه بود ، هيچ عبادتي تشريع نشد مگر طهارت و نماز که بر او واجب ، و براي امت ، سنت ( مستحب مؤکد ) بود . پس از معراج و در سال نهم بعثت ، نمازهاي پنج گانه واجب شد . هنگامي که پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم به مدينه هجرت کرد ، در شعبان سال دوم هجرت، روزه واجب گشت ، قبله تغيير کرد و زکات فطريه و نماز عيد نيز واجب شده و فريضه ي نماز جمعه در سال نخست هجرت جايگزين نماز ظهر شده بود سپس زکات دارايي ها واجب شد .
ب) نماز نخستين آموزه ي پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم
کان رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم اذا أسلم الرجل ، أول ما يعلمه الصلاه ؛
سيره و روش پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله و سلم اين بود که اولين چيزي که به افراد تازه مسلمان مي آموختند ، نماز بود .
ج ) نماز ستون دين
حضرت باقر عليه السلام مي فرمايد : الصلاه عمود الدين ، مثلها کمثل عمود الفسطاط اذا ثبت العمود ثبتت الأوتاد و الأطناب . و اذا مال العمود و انکسر لم يثبت و تد و لا طنب؛
نماز ستون دين است ، مثل نماز ، مثل ستون خيمه است ، هرگاه ستون ، ثابت و پا برجا باشد ميخ ها و طناب ها ثابت خواهند بود و هر گاه کج شده و بشکند ميخ و طنابي نمي ماند .
پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله و سلم مي فرمايد : الصلاه عماد الدين فمن ترک صلاته معتمد أفقد هدم دينه ؛
نماز ستون دين است ، پس هر کس عمدا نمازش را ترک کند به تحقيق دينش را منهدم نموده است .
د) نماز اولويت اول در فروع دين
همان گونه که بدن داراي اعضاي مختلفي است و از نظر اهميت و اولويت متفاوتند مانند سر و قلب نسبت به بقيه ي اعضاي بدن که اولويت اول را دارند اجزاي دين نيز چنين است و از تعبيراتي که اولياي دين درباره ي نماز فرموده اند مي توان اهميت و اولويت را به خوبي استفاده نمود .
پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله و سلم مي فرمايد : موضع الصلاه من الدين کموضع الرأس من الجسد ؛
جايگاه نماز در دين ، مانند جايگاه سر در بدن است .
عنه - في وصايا لقمان لابنه - : لا تصم صوما يمنعک من الصلاه ، فان الصلاه أحب الي الله من الصيام ؛
از معصوم عليه السلام روايت شده است که از سفارش هاي لقمان به پسرش اين بود : روزه اي که تو را از نماز باز مي دارد ، مگير ؛ چون نزد خداوند ، نماز محبوب تر از روزه است [ البته مراد روزه ي مستحبي است.